Zondag 21 juli vroeg Chandra mij om binnen drie dagen mee te gaan naar Aruba, terwijl mijn eigen vakantie naar Spanje met mijn gezin drie weken erna gepland stond. Alles in mijn hoofd zei nee. Ik had wel twintig dingen kunnen opnoemen om dit niet aan te gaan. En terwijl ik nee wilde zeggen tegen Chandra, floepte er een volle ja uit. Want mijn gevoel zei ja. Dit is wat ik zou gaan doen. Met Chandra, mijn collega van Body and Spirit, naar Aruba.


Omdat mijn hoofd het nog steeds geen goed plan vond, legde ik schoorvoetend de vraag voor aan mijn man, ergens in de hoop dat hij het volledig eens zou zijn met mijn hoofd. Hoeveel liefde kan je man in zich hebben en mij kennen, want zonder enig aarzelen zei hij dat ik moest gaan.

Dus ik ging. Naar Aruba. Naar een deel van de wereld waar ik nog nooit was geweest, met iemand die ik eigenlijk alleen ken van samenwerken in mijn pand. Wat een avontuur.

En dat was het. Ondertussen schrijf ik dit tijdens mijn vakantie in Spanje.. Ik zit aan een antiek schrijfbureau in Cami de Casafort, een Middeleeuws Fort in Catalonie.

Het Aruba avontuur daalt langzaam in. Eindelijk ontstaan er woorden in mij over datgene wat ik heb mogen ervaren met Chandra. Naast het warme welkom van Chandra's familie, heb ik haar 'thuis' mogen ervaren. In de breedste zin van het woord 'thuis'.

Niet alleen haar lieve tantes en hun prachtige familiehuis behoorden tot 'thuis'. De Caribische Zee, het eiland, de mensen en zelfs de onuitputtelijke "breeze" behoorden ook tot 'thuis'.

Vanaf het moment dat we samen in het vliegtuig zaten voelde ik de magie ontstaan. En dat gevoel stapelde zich op. De eerste duik bij maanlicht, net nadat we waren aangekomen. De wandeling en duik voordat de zon opkwam. Het optutten voordat we gingen dineren. Ontbijten met Bakkeljauw. De wandelingen tussen de cactussen. Een drankje in een strandtent. Volle maan. Eten van Soulfood. Baby beach. Surfside. Frenchmans Pass. Mangrove beach. Dansen bij Kalibre. Pizza eten bij Lucca. De Hooiberg. Het Labyrint.

Naast het feit dat het eiland en de zee iets magisch hebben, ontstond er in mij ook een opstapeling van magie bij elke plek die ik heb mogen zien en ervaren. En magie creëert bij mij altijd een gevoel van thuis zijn.

Ik ben dankbaar voor dit avontuur. Want dankzij de magie van Aruba heb ik mijn burnout 'thuis' op Aruba kunnen laten en heb ik energie en meer magie mee teruggenomen naar mijn andere thuis. Wat een transformatie. Mijn hoofd is helder, mijn lijf is aan het opknappen en de woorden mogen sinds Nepal eindelijk weer gaan stromen.

Liefs Ursula